n. boasting,blustering说大话,大吵大闹。
△Tw. 5. 1. 411 (399): “By swaggering could I neverthrive。”靠夸口什么事也做不成。
swaggering
p. a. blustering,boastful,bullying大吵大闹的,自吹自擂的,横行霸道的。
△2H.IV.2.4.75(71): “Hang him,swaggering rascal!”把他绞死,这个吵吵闹闹的流氓!
△Tw. 3. 4. 200(180):“a swaggering accent,”吵吵嚷嚷的腔调。